26 Mart 2013 Salı
ikinci mektup
yaralı olmak
yerinde olmamak
uzun gecikmesi son kesinligin
bir sabah biliyoruz elbet neyi bolustugumuzu
yurek yurege biliyoruz neyi bolustugumuzu
el ele goz goze diz dize sırt sırta
sen benim bir gozyasıma kendinden nehirler dokensin
bir gulumseyisimle cocuklardan sen olanımsın
iyi biliyoruz birbirimizi
icimizi dısımızı
konusmasak da
simdi dik duralım artık. zamanıdır.
zamanıdır. nerdeyse kar baslar. butun kuslar olur..
semerciler ve dilsizler olur..
gocebeler gider...
seninle ben kalırız.....
yeni bir yasamaya..
gokler ve kentler ufalır.
gosteri meraklıları, gecerken ugrayanlar, gecici konuklar, sırf zevk olsun diye huzur bozanlar
hepsi yok olurlar.
seninle ben kalırız.....
yeni bir yasamaya..
sesler, goruntuler, ugultular azalır; hatta yok olur.
seninle ben kalırız.....
nasıl kendimizi yoktan var ettikse zamanında bu sefer daha da guclu oluruz seninle ben
temeli saglam cıktık bu sefer..
o sarkı sanılanlar bir kavga halini alır belki.
biz butun kapıları onlara kaparız.
kimseyi duymayız..
hem belli mi olur belki bu kıs yine hic kavga etmeyiz senle biz..
bir tek seninle ben kalırız yine.....
bas basa..
nerdeyse kar baslar..
birini dusunur gibi oluruz belki, sonra hemencecik gecer. biliyorum.
ellerin de usur senin.
atese gerek yok, ben ısıtırım ellerini de cocuksu yuregini de..
ben incitmem seni katiyen, ben seni herkesten korurum..
butun karanlıklarını da aydınlatırım.....
butun karanlıklarımı senin icin aydınlatırım, soz...
hazırsın da. biliyorum. ama
sana bir bere gerek..
kıs geldi.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder